Meneer Pruissen's voordracht tijdens de reünie van klas 3 van 1967..1968 van de voormalige J.H. Topschool
(Jaap: Dit zijn meneer Pruissen's notities voor de voordracht en is dus geen verslag van de voordracht zelf.)
Toen Marten Martens me in juni belde of ik het leuk zou vinden om aanwezig te zijn op de reünie heb ik meteen ja gezegd, alleen met die voorwaarde dat deze niet zou plaatsvinden in de herfstvakantie aangezien ik dan in het buitenland ben. De datum werd gepland op 30 oktober 2004. ´Hans, als je ook nog foto's of dia's hebt van die tijd, neem je die dan mee en vertel er maar een mooi verhaal bij want dat waren we wel van jou gewend.´
Mijn ouders zijn in 1964 van Eindhoven naar Groningen verhuisd, naar de Canadalaan en mijn zus Eline, die ik ook nog in de klas heb gehad, kwam op de Topschool. Via huisbezoek vernam mevr. Bolhuis dat Eline ook een broer heeft in Eindhoven die voor onderwijzer studeert. Het leerlingenaantal groeide gestaag en men had voor de derde klas het komende cursusjaar een leerkracht nodig. Mij werd gevraagd of ik ook geïnteresseerd was in deze baan. Zo ja, dan moest ik een sollicitatiebrief schrijven naar het VCLO, Vereniging voor Christelijk Basis Onderwijs.
3 oktober 1966, een week nadat ik mijn hoofdakte had gehaald op de Nutskweekschool, kwam ik op de Topschool. Ik had in mei eerst nog drie proeflessen gegeven op een basisschool in de Lichtstad, waar ik toen stage liep. Een muziekles met de banjo, een biologieles en een taalles met als onderwerp het lijdend voorwerp. Een delegatie van de oudercommissie, de heer Boekema, de dames Plaggenborg en Venema en het hoofd van de school, de heer van der Meulen, zouden mijn lessen beoordelen. Voor hen een leuk uitje. Ik zou over twee dagen te horen krijgen of ik was aangenomen of niet, want de volgende dag zou ook een student uit Groningen proeflessen geven op de Topschool. Na 2 dagen werd ik gebeld met de mededeling dat ik was aangenomen. Het bruto salaris was fl 622.00 of te wel 280 euro.
Ik ging ook blokfluitles geven op de vrije woensdagmiddag. De leerlingen betaalden 0,50 cent per keer. Daar was best veel belangstelling voor, en voor mij een aardige bijverdienste. Een jaar later ging ik op de zaterdagmorgen gitaarles geven. Ik herinner me de leerlingen, die ik in die klas heb gehad nog als de dag van gisteren. Ik zal daar straks nog even iets over zeggen.
Het was de bedoeling dat ik voor de kerstvakantie alle leerlingen thuis had bezocht. Altijd koffie met Groninger koek of een kokosmakroon. Je leerde zo de kinderen ook in een andere hoedanigheid kennen en menig slaapkamer van jullie heb ik mogen aanschouwen. Deze was dan meestal een uur van te voren door jullie keurig opgeruimd, hetgeen jullie ouders me toen vertelden.
Na 3 jaar op de Topschool gewerkt te hebben werd ik gevraagd of ik niet bij het ITO (individueel technisch onderwijs) wilde werken. Zij zochten een AVO-leraar en mijn naam was gevallen. 's Middags heb ik een bezoek gebracht aan de Prins Willem Alexanderschool in de Dierenriemstraat. Na een bijzonder prettig gesprek werd ik meteen aangenomen. Ik verdiende meteen 300 gulden per maand meer. De volgende morgen deelde ik aan de heer van der Meulen mede, dat ik weg zou gaan. Ik had een opzegtermijn van 3 maanden. Hij vond het niet leuk dat ik maar zo'n korte tijd hier had gewerkt. Ik had er in ieder geval geen spijt van.
In die tijd ging ik 's avonds studeren; 2 jaar biologie; 2 jaar aardrijkskunde, 2 jaar geschiedenis en veel later maatschappijleer. Na 7 jaar op het Ito werkzaam geweest te zijn werd ik gevraagd om leraar te worden op de Harm Jan Zondagmavo. Ik zou daar die vakken geven waarvoor ik gestudeerd had. Ik werk hier 27 jaar en zit nu i.v.m. de fusie op de bovenbouw van het Noorderpoortcollege aan de van Schendelstraat. De laatst 12 jaar ben ik hier ook schooldecaan en leerlingbegeleider. Het is tevens mijn laatste jaar voor de klas. In Juli word ik 62 en kan dan met een gunstige regeling vertrekken.
Ik heb een foto meegenomen van klas 3 uit 1967 en enkele dia's.
Wat kan ik me nog herinneren van deze leerlingen, nu 37 jaar geleden? Om te beginnen heb ik in tientallen poëziealbums geschreven en in plaats van plaatjes te plakken, maakte ik vaak een tekening. Van Fred Flintstone, of een landschapje, of het hertje Bambi.
Jacob Kajuiter:
Ik had hem nog maar net in de klas toen ik het bericht te horen kreeg dat zijn vader overboord was geslagen. Jacob tekende altijd schepen met de naam Nomadis.
Edmee Voll:
Zij kreeg bij mij in de klas een epileptische aanval. Ik hoorde dat zij vandaag niet aanwezig kan zijn hetgeen ik erg jammer vind. Het was een bijzonder lief kind met een zacht stemmetje. Zij werd altijd naar school gebracht door haar ouders. Vader en Moeder Voll konden maar moeilijk aan ons klimaat wennen.
Annette Ostinga:
Zij kreeg van haar grootouders op haar verjaadag het boek Ot en Sien in een mooie speciale uitgave met een rode kaft. Een rustg meisje.
Gertie Jonker:
Niet zo groot van stuk, maar wel heel flink. Kon keurig schrijven en zelfstandig werken. Haar vader gaf dacht ik, aardrijkskunde en Nederlands op de Hendrik Westermavo aan de Parklaan. Zelf woonden zij in de Wenckebachflat.
Inge Winter:
Had vaak een hoofddoekje om. Van het huisbezoek kan ik me nog herinneren dat haar vader op het biologisch centrum van de RUG werkte en hij heeft me, een keer toen ik daar op huisbezoek was, heel veel verteld over fotosynthese en plantenziektes. Het werd toen een latertje.
Marianne de Lange:
Een ijverige leerlinge. Deed altijd goed haar best en was een van de beteren met blokfluitles. Marianne zie ik nog regelmatig op de Catamaran (openbare basisschool in Lewenborg). Mijn dochter heeft les van haar gehad en nu geeft Marianne les aan mijn oudste kleindochter Laura.
Tineke Stavasius:
Helaas overleden, een hartstilstand. Een stoer meisje, een beetje jongensachtig. Kon goed voetballen en gaf mij een klavertje vier als huwelijkskadootje. Ik heb hem nog steeds in mijn bezit.
Henk Busscher:
Ook zo´n jongen die keurig kon schrijven. Hij woonde toen in de Invasiestraat en had een bijdehante zus Jeannette, die een paar klassen hoger zat.
Jaap van Ganswijk:
Werkte niet zo snel, maar wel heel nauwkeurig. Kon bij wijze van spreken uren met iets bezig zijn. Werd elke dag door zijn moeder op de fiets gebracht en gehaald. Zonder meer een serieuze jongen.
Jaap: Dat van dat brengen en halen op de fiets klopt volgens mij niet. In de eerste twee klassen liep ik (ongeveer een kilometer) naar school samen met Wim en Dick schuur die bij ons als pleegschipperskinderen inwoonden en die respectievelijk een klas hoger en twee klassen lager zaten. In de derde kreeg ik een fietsje en kwam dus meestal op de fiets naar school.
Jan Knip:
Altijd verhalen over de WO II en andere zaken, een wandelende encyclopedie. Hij nam vaak het tijdschrift Kijk mee naar school, maar wat hij moest doen, néé..
Rudi Bouma:
Daar weet ik niet zoveel meer veel van te herinneren. Zijn vader werkte bij de Nederlandse Spoorwegen. Tegen de tijd van de vakanties was Rudy vaak al verdwenen. Staat dus ook niet vaak op foto's. Hij kan nu wel een olifant tekenen.
Eildert de Groot:
Hij kon het mooiste schrijven van allemaal. Een jongen met bijna wit haar, klein van stuk maar met een zware stem. Kon goed leren. Zijn vader heb ik wel eens op de gipskamer van het AZ getroffen.
Peter Driessen:
Een rustige leerling, kon ook goed leren. Zijn vader werkte bij een mooie zaak in de Guldenstraat en gaf ons voor de kunstmarkt die we op koninginnedag organiseerden vele mooie kristallen asbakken.
Frans Venema:
Vandaag niet aanwezig. Een vriendelijke jongen; altijd lachen. Een gezellige moeder die in de oudercommissie zat. Zijn vader werkte bij de storingsdienst van de PTT.
Meindert Haaima:
Zijn ouders zie ik nog wel eens in Lewenborg. Hij woonde aan de Galenuslaan. Een rustige wat dromerige jongen. Hij leefde a.h.w. in een eigen wereld. Hij is er vandaag ook niet.
Sieka Kroeze:
Een klein meisje uit de Madame Curiestraat. Van haar vader kreeg de school een aquarium met toebehoren. Het heeft jaren lang dienst gedaan in de gang van de school. In de vakantie zorgde ik voor de vissen. Jullie kregen de planten uit de vensterbank mee naar huis. Ook Sieka is er vandaag niet.
Hilda Onnes:
Kwam later met broer Geert naar school. Bij Onnes denk ik aan kapperszaken en cafetaria's.
En zo is het. Hilda heeft een cafetaria aan de Zonnelaan en Geert twee kapperszaken, waarvan een aan de Paterswoldseweg.
Hettie Wemmenhove:
Hetty was ook zo'n leerling die heel duidelijk en netjes kon schrijven. Een lachebekje die goed kon leren. Een vrolijke tante en vriendin van Tineke Stavasius en Elsje Spakman.
Ik heb Hetty en Elsje nog wel eens ontmoet.
Ellen Sijperda:
Ze zat in de tweede klas bij Hannie de Vries en ging de klassen rond omdat ze jarig was. Toen ze bij mij in de klas kwam vroeg ik: 'Hoeveel jaar ben je geworden?' Als antwoord kreeg ik te horen: 'Zeven, maar ik ben wel heel groot voor mijn leeftijd.' Vader speelde hoorn bij het NNO, en zij woonde in een van die maisonettes aan de Paterswoldseweg.
Ik heb haar nog wel eens gevraagd om bij ons op de HJZ Frans te willen geven. Van haar moeder hoorde ik dat zij al een vaste baan had.
Els Spakman:
Een bijzonder vrolijk kind, die altijd graag karweitjes wilde opknappen. Een soort manusje van alles. Als er iets moest gebeuren dan kon je op Els rekenen. Zij weet de handen uit de mouwen te steken. Leerde haar blokfluitlessen heel goed en had er ook plezier in.
Albert van Weering:
Een lange jongen, die betrekkelijk rustig was in de klas. Hij had veel liefde voor dieren. Hij is een van die jongens, die vaak de hond van mijn ouders heeft uitgelaten. Hij vond dit geweldig maar mijn ouders ook. Zijn vader had een verfzaak aan het Overwinningsplein.
Hester Schipper:
Weer zo'n rustige leerling. Jammer dat je van die rustige leerlingen niet meer zoveel weet te herinneren. Ik weet wel dat zij in de Invasiestraat woonde en dat haar zus vaak bij mijn zus kwam om gitaar te spelen.
Wilma Tijdeman:
Vriendin van Sieka Kroeze. Ook zij woonde aan de Madame Curiestraat. Blond kort geknipt haar en bescheiden. Trad niet zozeer op de voorgrond. Wat had ik toch lieve kinderen in de klas.
Anneke Duursema:
Is later bij ons op school gekomen. Van haar weet ik bijna niets meer te herinneren; alleen dat zij kort geknipt haar had. Helaas is zij vandaag niet aanwezig.
Jaap: Volgens mij hadden we een Tineke Duursema en later een Anneke Zwarts, waarschijnlijk gaat het hier over Tineke Duursema die inderdaad pas later in de klas kwam.
Sipke Zwart:
Helaas overleden. Wat kon deze zoon van de tandarts goed leren. Ook hij schreef als een plaatje. Hij had veel fantasie. Op vrijdagmiddag deden we verbale expressie. Als je bij Sipke in de groep zat was het lachen, gieren, brullen.
Jaap: Volgens mij was zijn vader huisarts ipv. tandarts.
Marten Martens:
Ook hij en zijn broertje Henk hebben de hond van mijn ouders Lami dagelijks uitgelaten. Zij woonden aan de Paterswoldseweg, ik dacht 4 hoog. Marten kon maar niet genoeg van deze school krijgen en heeft er nog een jaartje aan vastgeknoopt. Ik heb je jaren later nog wel eens ontmoet bij de Meubelkoning in de Poelestraat.
Marten, grote klasse dat je deze reunie met Henk en Jaap hebt georganiseerd.
Misschien ben ik nog iemand vergeten; hiervoor mijn excuses, maar als je je naam zegt kan ik misschien nog iets van je herinneren.
Op de Topschool heb ik een geweldige tijd met jullie gehad en het doet me deugd jullie na zo'n lange tijd weer te ontmoeten.
Het ga jullie allen goed!
Hans Pruissen
Vaargeul 76
9732 JP Groningen
Tel. 050-5411366
Jaap van Ganswijk <ganswijk@xs4all.nl>